Kama

Το Kama (Κάμα) είναι το πρώτο όπλο με λεπίδα του διδάσκεται στο Ryukyu Kobujutsu. Αυτό το όπλο που είναι γνωστό και ως δρεπάνι είναι ίσως το πρώτο του οποίου η ιστορία και η καταγωγή μπορεί να αποδοθεί στη γεωργία.
Οι μαθητές χρησιμοποιούν πρώτα ξύλινα Kama για να εξοικειωθούν με το χειρισμό και τον έλεγχο και να κατανοήσουν τα στοιχεία της χρήσης του. Χρησιμοποιούνται σε ζευγάρι και υπάρχουν σε διαφορετικά μεγέθη στο μήκος της λεπίδας και στο μέγεθος του άξονα. Η γωνία της λεπίδας κοντά στον άξονα θα πρέπει να έχει αυλάκι για τη σύλληψη του Bo και άλλων όπλων. Πολλά είδη έχουν ίσια λεπίδα και είναι καλύτερα εξοπλισμένα για τεχνικές τρυπήματος, ενώ με άλλα όπως το κυρτό είναι πιο εύκολη η κοπή.
Το βάρος του άξονα των Kama εξαρτάται από τη μυική δύναμη του χρήστη. Ο άξονας πρέπει να έχει αυξανόμενο πάχος ως την άκρη του. Η λεπίδα πρέπει να είναι το βαρύτερο σημείο του όπλο. Το μήκος του όπλου θα πρέπει να είναι περίπου 3 εκατοστά μακρύτερο από τον αγκώνα, όταν κρατηθεί ανάποδα. Ο χειρισμός του όπλου είναι ίδιος με του Sai με τις ακόλουθες λαβές, «Honte-Mochi» (φυσική), «Gyakute-Mochi» (αντίστροφη) και «Tokushu-Mochi» (ειδική). Στο Kama εφαρμόζεται η πρακτική εξάσκηση της «Kuride» και «Kakede» (συνδέοντας και πιάνοντας).

Η αρχική εξάσκηση των κινήσεων με το Kama (Tsukai Kata) δείχνει γιατί αρχικά ένας πολυγωνικός άξονας είναι καλύτερος. Η αντίστροφη λαβή, η οποία λειτουργεί παράλληλα με το πόδι κατά την αλλαγή πρέπει να έχει τη λεπίδα σε ευθεία. Έτσι ένας πολυγωνικός άξονας χρησιμεύει και επιτρέπει στα δάχτυλα να ανιχνεύσουν τη θέση του Kama. Αργότερα όμως ο κλασικός στρογγυλεμένος άξονας προτιμάται. Πολλές από τις κινήσεις είναι ήδη γνωστές από την εξάσκηση με τα Sai και τα Tonfa δεδομένου ότι αποτελούν μέρος της ίδιας οικογένειας όπλων.
Στο Yakusoku Kumite η απόσταση και το μήκος του Kama πρέπει να γίνουν γρήγορα κατανοητά από τον χρήστη. Πάρα πολύ μακριά και χάνεται το πλεονέκτημα του όπλου, πολύ κοντά και μπορούν να προκύψουν τραυματισμοί. Η αντίστροφη λαβή απαιτεί πρακτική και δεξιότητες κίνησης ποδιών. Η επιδεξιότητα των δακτύλων είναι επίσης υψίστης σημασίας για την αλλαγή των λαβών που το όπλο προσφέρει για τις ανάγκες στα Kumite.
Η βασική προσέγγιση στα Kumite είναι πάντα εναντίον του Bo και επειδή και το Kama είναι της οικογένειας των ξύλινων όπλων βοηθάει να κατανοήσουμε πώς τα όπλα με λεπίδα, όπως το Kama, είναι σε θέση να γαντζώσουν άλλα όπλα και να τα τραβήξουν είτε μακριά από τον αντίπαλο ή να "σπάσουν" την ισορροπία του αντιπάλου ως συνέπεια. Οι μαθητές πρέπει να εξασκηθούν στην κοπή του λαιμού και των καρπών μαζί με κτυπήματα στο κρανίο.
Στη μελέτη του Renzoku Kumite η ταχύτητα και η ροή είναι σημαντική, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν και η επικινδυνότητα του όπλου. Καθώς το Κάμα αντιμετωπίζει το Bo με χτυπήματα στα δάκτυλα ή στο κεφάλι μπορούν να συμβούν λάθη και απαιτείται εξερετική προσοχή. Η ψυχολογική πίεση ωστόσο, σε συνδυασμό με τη γνώση της ύπαρξης κοφτερών λεπίδων φέρνει τον ασκούμενο σε μια νέα σφαίρα κατανόησης του Zanshin (επίγνωση) σε συνδυασμό με το Seishin (πνεύμα). Αυτό ισχύει φυσικά για όλα τα όπλα, αλλά οι κοφτερές λεπίδες των Kama μας το υπενθυμίζουν συνεχώς όταν εξασκούμαστε με αυτά.