Taira Shinken (1897 – 1970)

Ο Taira Shinken γεννήθηκε ως Maezato Shinken στο μικροσκοπικό νησί της Kumejima στο χωριό Nakazato, στη σημερινή περιοχή της Okinawa, στις 12 Ιουνίου 1897. Ήταν το δεύτερο από τρία αγόρια στην οικογένειά του και ως παιδί απέκτησε το παρατσούκλι "Mosa", που σημαίνει “κάθαρμα”, λόγω της άτακτης φύσης του.

Αν και επισήμως έχει καταγραφεί στα αρχεία απογραφής ως Maezato Shinken, χρησιμοποίησε συχνά το όνομα "Taira", το πατρικό όνομα της μητέρας του. Αποφοίτησε από το Nakazato Jinjo Δημοτικό σχολείο και αργότερα άρχισε να εργάζεται σε ένα ορυχείο στην Minami Jima . Ήταν κατά τη διάρκεια των ημερών του που εργάζονται στο ορυχείο όπου η ζωή του είχε άλλαξε σημαντικά .

Κατά τη διάρκεια μιας βάρδιας στο ορυχείο, εγκλωβίστηκε σε μια σπηλιά και ουσιαστικά θάφτηκε ζωντανός! Άσχημα τραυματίας και με ένα σπασμένο πόδι με κάποιο τρόπο κατάφερε να σκάψει το δρόμο του προς την ασφάλεια. Μετά το ατύχημα, επέστρεψε στην Kumejima για να ξεκουραστεί και να αναρρώσει. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα του ατυχήματος Taira έμεινε με μια μικρή αναπηρία στο δεξί του πόδι η οποία παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του. Αφού ανέκτησε τις δυνάμεις του ταξίδεψε στην Kita Daito Jima για να συνεχίσει το έργο του ως ανθρακωρύχος. Ωστόσο οι συνάδελφοι του ήταν αμείλικτοι χλευάζοντας τον Taira και αποκαλώντας τον “άχρηστο” λόγω της αναπηρίας του. Στην αρχή ο Taira αισθάνθηκε βαθιά αμηχανία και ντροπή, αλλά στη συνέχεια αποφάσισε να κάνει το σώμα του ισχυρότερο και αποφάσισε ότι το Bujutsu (πολεμικές τέχνες) ήταν το καλύτερο μέσο για να επιτευχθεί ο στόχος του.

Έτσι, σε ηλικία 25 ετών άφησε τη δουλειά του και ταξίδεψε στην ιαπωνική μεθόριο με σκοπό να διδαχθεί Τζούντο από τον ιδρυτή του τον Kano Jigoro. Στο Τόκιο, ωστόσο, είχε μια τυχαία συνάντηση με τον Funakoshi Gichin sensei, ο οποίος εργαζόταν για την εκλαΐκευση του Καράτε στην Ιαπωνία. Ο Taira εντυπωσιάστηκε με όσα είπε ο Funakoshi sensei σε αυτόν και επανεξέτασε το σχέδιο του για τη μελέτη του Τζούντο. Εγγράφηκε επίσημα στο dojo του Funakoshi sensei ως ένας Uchi - deshi (φοιτητής διαρκούς φοίτησης), τον Σεπτέμβριο του 1922 και σπούδασε με τον Funakoshi sensei για τα επόμενα οκτώ χρόνια. Τελικά έγινε βοηθός εκπαιδευτή και ένας από τους στενότερους μαθητές του Funakoshi sensei. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μαθητείας με τον Funakoshi sensei ο Taira ταξίδεψε εκτενώς στην περιοχή Kanto όπου έκανε επιδείξεις για την προώθηση του Καράτε σε διάφορα κολέγια και πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένων των Chuo University, Ritsumei University, University Meiji και Nihon Medical University . Κατά τη διάρκεια αυτών των εκδηλώσεων ο Taira συχνά εκτελεί την τεχνική tameshiwari κατά την οποία σπάει έξι ξύλινες σανίδες με μια κίνηση Shuto!

Το ενδιαφέρον του Taira στο Budo δεν σταματά στο Karate, και το Μάιο του 1929 , με τη σύσταση του Funakoshi, εγγράφεται στο dojo του Yabiku Moden sensei για να μελετήσει Ryukyu Kobudo. Ο Yabiku Moden ήταν γεννημένος στην περιοχή Shuri της Okinawa και πιστεύεται ότι είχε εκπαιδευτεί στο Kobudo από τους Tawat Pechin και Chinen Sanda του Yamani Ryu. Ο Υabiku sensei, όπως και ο συνάδελφός του Funakoshi sensei, δούλευε για την προώθηση του Karate-do , καθώς και του Ryukyu Kobudo στην ιαπωνική ηπειρωτική χώρα . Στην πραγματικότητα, τόσο ο Yabiku sensei καθώς και ο Funakoshi sensei ήταν πολύ καλά εξοικειωμένοι μιας και οι δύο είχαν λάβει οδηγίες Shuri-te από τον Itosu sensei στην Okinawa. Κατά τη διάρκεια της μελέτης του υπό τον Yabiku sensei , ο Taira sensei εξασκήθηκε στη χρήση των όπλων Bo , Eiku, Sai , Tonfa , και Nunchaku.

Παραδειγματιζόμενος από τους δύο δασκάλους του ο Taira εργάστηκε σκληρά για να κατακτήσει όλα όσα είχε μάθει από τους δύο. Μετά την εκπαίδευση του που ολοκληρώθηκε το 1932 , του χορηγήθηκε άδεια για να ανοίξει ένα dojo στην πόλη Ikahononsen της περιοχής Gunma όπου δίδαξε Καράτε και Kobudo . Κατά το επόμενο έτος, το 1933, ο Taira έλαβε το Menjo του (επίσημη άδεια διδασκαλίας) στο Ryukyu Kobudo από τον Yabiku sensei.

Η δίψα του Taira για γνώση στο Kobudo και το Karate-do τον οδήγησε να καλέσει τον Mabuni Kenwa sensei, γνωστού του Funakoshi, από την Οσάκα το 1934 για να εξασκηθεί σε άγνωστες του τεχνικές στο Kobudo και στο Karate-do. Ο Mabuni sensei αποδέχθηκε την πρόσκληση του Taira και τον δίδαξε μέχρι την επιστροφή του στην Okinawa το 1940. Κατά τη διάρκεια αυτών των έξι ετών, ο Taira στέγαζε και πλήρωνε τον Mabuni sensei για τη διδασκαλία του και υπό τον στενό έλεγχο και την καθοδήγηση του ο Taira επέκτεινε τις γνώσεις του στα Kata και τις τεχνικές του Bo και Sai.

Πειραματισμός σε μάχες Full Contact

Όσο δίδασκε στην περιοχή Gunma, ο Taira Shinken άρχισε να πειραματίζεται με την ιδέα της μάχης full contact με χρήση όπλων. Μια φωτογραφία τραβηγμένη από τον το 1934 τον δείχνει να φορά πανοπλίας που αποτελείται από γάντια του μποξ, βάτες από στρογγυλεμένο μέταλλο και προστατευτικό θώρακα. Η πανοπλία που προσπαθούσε να αναπτύξει έπρεπε να είναι αρκετά ευέλικτη ώστε να μην εμποδίζει την κίνηση, αλλά και αρκετά ισχυρή για να αντιστέκεται στο χτύπημα ενός Bo. Επίσης, κατασκεύασε Bo και Sai από μπαμπού, με βάση το σχεδιασμό του Kendo. Ανέπτυξε επίσης μια υπερ-μεγέθους makiwara για χρήση με το Bo , προκειμένου να βελτιώσει την ακρίβεια και τη δύναμη στη χρήση του όπλου.

Οι πρώτες απόπειρες του Taira κατά πλήρη ανάπτυξη όπλων για full contact εγκαταλείφθηκαν αργότερα, πιθανώς λόγω της έλλειψης υλικών και προμηθειών λόγω της ολοένα αυξανόμενη συμμετοχής της Ιαπωνίας στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.

Προέλευση του Manji Sai

Ήταν κατά τη διάρκεια του διδακτικού χρόνου του στην περιοχή Gunma όταν ο Taira φέρεται να αναπτύσει το Manji sai και τα συνοδευτικά του kata. Το Manji sai είναι ένα μεταλλικό ξιφίδιο που η λαβή του μοιάζει με το σχήμα σβάστικας. Παρά το γεγονός ότι το Manji sai έχει μια μακρά ιστορία στην Κίνα και την Okinawa ( όπου χρησιμοποιείται συνήθως στήν άκρη ενός Bo και αναφέρεται ως Nunte Bo ) η έμπνευση του Taira για το όπλο λέγεται ότι ήρθε μετά από επίσκεψη του σε ένα τοπικό βουδιστικό ναό που βρίσκεται έξω από την πόλη με σκοπό να προσευχηθεί για την επιτυχία του dojo του που μόλις είχε εγκαινιάσει. Εκεί είδε ένα μεγάλο Manji ( το αρχαίο σανσκριτικό σύμβολο της ζωής και της αναγέννησης ), που έμοιαζε στα μάτια του Taira σαν ένα όπλο Kobudo . Σχεδόν αμέσως οTaira εμπνεύστηκε το πώς να δημιουργήσει ένα όπλο από το μοναδικό σχήμα του.

Αμέσως μετά επέστρεψε στο dojo του όπου διατύπωσε τις ιδέες του τόσο για την κατασκευή του Manji sai, όσο και του αντίστοιχου sai kata, Jigen no Sai. Το ίδιο το kata βασίζεται σε τεχνικές του Taira που είχε μάθει από άλλα sai kata , με μια μοναδική διαφορά. Το Jigen no Sai εκμεταλλεύεται το μοναδικό σχήμα του Manji sai (και οι δύο πλευρές του όπλου έχουν αιχμή ) με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά χτυπήματα ταυτόχρονα με τα δυο χέρια.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το σύμβολο kanji που επιλέχθηκε από τον Taira για το νέο του kata , Jigen no Sai μπορεί να μεταφραστεί ως “θεμέλιο της αγάπης - συμπόνιας”. Η επιλογή του Taira μπορεί να οφείλεται στην πηγή της έμπνευσής του : ένα βουδιστικό σύμβολο.

Προώθηση Ryukyu Kobudo

Το 1940 ο Taira επέστρεψε στην Okinawa και λίγο μετά το θάνατο του Yabiku sensei το 1941, ίδρυσε το Ryukyu Kobudo Hozon Shinko - Kai, την ένωση για τη διατήρηση και την προώθηση του Ryukyu Kobudo ακολουθώντας τα βήματα του Yabiku sensei που είχε ήδη ιδρύσει το Ryukyu Kobujutsu Kenkyu Kai.

Το πρόγραμμα σπουδών του Taira του Hozon Shinkokai περιλαμβάνει οδηγίες σχετικά με τη χρήση εννέα διαφορετικών όπλων και τα αντίστοιχα Kata τους, που είχε μάθει σε όλη τα χρόνια εκπαίδευσης του ή τα οποία ο ίδιος είχε δημιουργήσει. Συνέχισε, επίσης, να κάνει συχνά ταξίδια για να διδάξει και να προωθήσει το Kobudo στην ιαπωνική ηπειρωτική χώρα . Οι μαθητές του στην ήταν ένα πραγματικά η αφρόκρεμα του Καράτε, όπως οι Sakagami, Ryushou (Shito -Ryu), Hayashi , Teruo (Shito -Ryu), Kuniba, Shogo (Goju -Ryu) και ο Mabuni Kenei (γιος του ιδρυτή του Shito-Ryu, Mabuni Kenwa). Επιπλέον, στις αρχές της δεκαετίας του 1960 Taira δημοσίευσε το πρώτο ολοκληρωμένο βιβλίο για το Ryukyu Kobudo στα ιαπωνικά με τίτλο, " Ryukyu Kobudo Taiken".

Αργότερα, τη δεκαετία του 1960 ο Taira μορφοποίησε και επισημοποίησε την οργάνωση του με διορισμό των μαθητές του σε διαφορετικές θέσεις εντός του Shinko Kai και καθιέρωσε τις δοκιμασίες και τα πρότυπα αδειοδότησης για τους μαθητές του. Επίσης, το 1963, για την περαιτέρω ανάπτυξη του Karate-do και του Kobudo σε διεθνές επίπεδο, ιδρύθηκε η Kokusai Karate-do Kobudo Renmei με πρόεδρο τον Higa Seiko και αντιπρόεδρο τον Taira Shinken. Αργότερα, το 1964 ο Taira Shinken αναγνωρίστηκε ως ο κύριος καθηγητής του Kobudo από την All Japan Kobudo Federation και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Hanshi.

Μετά το θάνατο του Taira Shinken ο αγαπημένος μαθητής του, ο Akamine Eisuke, ανέλαβε τη θέση του ως πρόεδρος της Ryukyu Kobudo Hozon Shinko Kai στην Okinawa και ο Inoue Motokatsu ως πρόεδρος στην υπόλοιπη Ιαπωνία, ενώ οι υπόλοιποι μαθητές του ανέλαβαν διάφορες θέσεις μέσα στον οργανισμό. Σε μια προσπάθεια να επεκτείνει το Ryukyu Kobudo, ο Akamine sensei άνοιξε το δικό του dojo στη Naha το 1971, ονομάζοντάς το Shinbu Kan. Ακολούθησαν και άλλοι μαθητές του Taira Shinken όπως οι  Inoue, Minowa , Nakasone , και Nakamoto ανοίγοντας τα δικά τους dojo.